ადამიანებს შორის მუდმივად წარმოიქმნება დავები. სასამართლო არის დავების მშვიდობიანი გადაწყვეტის საშუალება, რომელსაც ზურგს სახელმწიფო უმაგრებს.
სამართლის დადგენა ყოველდღიური, ყოფითი და ხშირი მოვლენა უნდა იყოს, ზუსტად ისე როგორც პურის ჭამაა.
სასამართლო უნდა იყოს დამოუკიდებელი, სწრაფი და კომპეტენტური. ამისთვის მოსამართლეს სახელმწიფო იცავს: მათ აქვთ იმუნიტეტი, მაღალი ანაზღაურება და სამუდამო სამსახური.
